امروزه نقاشی روشی رایج برای بازسازی انواع فضای داخلی و ایجاد طرح و نقش جدید روی دیوارها به شمار می رود. بنابراین طبیعی است که تولیدکنندگان رنگ، انواع زیادی از رنگ ها از جمله تمام پلاستیک و نیم پلاستیک را به بازار عرضه  کنند. این دو رنگ جزو رنگ های پرکاربرد برای نقاشی سطوح هستند و در این مطلب قصد داریم به تفاوت رنگ نیم پلاستیک و تمام پلاستیک بپردازیم. پس تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

یکی از مدل های رنگ پلاستیک، رنگ تمام پلاستیک است. به طور کلی این رنگ در مقایسه با رنگ نیم پلاستیک کاربردهای بیشتری دارد.

رنگ تمام پلاستیک امولسیونی است که پوشش دهی بسیار عالی دارد. به همین علت این رنگ با پوشانندگی بالا، تمام حفرات، شکاف ها و خرابی های موجود روی سطوح را پوشش می دهد.

از تفاوت رنگ نیم پلاستیک و تمام پلاستیک می توان به این مورد اشاره کرد که مدل تمام پلاستیک در برابر آب از خود مقاومت نشان می دهد. به همین علت قابل شستشو است.

البته به طور کلی در بین رنگ های ساختمانی، انواع رنگ روغنی بیشترین مقاومت را در برابر آب دارد. از رنگ تمام پلاستیک می توان برای نقاشی دیوار و سقف های ساختمان استفاده کرد. این رنگ با سرعت بالایی خشک می شود و به راحتی قابل اجرا است.

معرفی رنگ نیم پلاستیک

پایه رنگ نیم پلاستیگ، آب است و بنابراین حلال این رنگ نیز به شمار می رود.از طرفی برای تولید این رنگ به آب دیونیزه (آب سبک) و سدیم تری پلی فسفات احتیاج است.

حضور ماده سدیم تری پلی فسفات نقش مهمی در ساختار این رنگ ایفا می کند، چراکه یون های اضافی را از بین می برد و آب را سبک  می کند. از دیگر مواد مهم در ساختار این نوع رنگ می توان به پلی فسفات ها، غلیظ کننده سلولزی، ضد کپک و ضد کف اشاره کرد.

به طور کلی رنگ های نیم پلاستیک در برابر آب مقاومت کمی از خود نشان می دهند و قابل شستشو نیستند. همچنین مقدار مورد لازم برای ترکیب این نوع رنگ با آب به میزان زیادی بستگی به شرایط محیط و آب وهوا منطقه دارد.

از رنگ نیم پلاستیک برای انواع سطوح گچی، سیمانی، آجری، بتونه و چوب استفاده می کنند. این سبک از رنگ در بازار به دو حالت مات و براق وجود دارد.

در سطور بالا توضیح دادیم که رنگ های پلاستیک جزو رنگ های پرکاربرد در حوزه نقاشی ساختمان به شمار می روند و در دو نوع تمام پلاستیک و نیم پلاستیک به بازار عرضه می شوند.

اما در این بخش از مقاله قصد داریم به بیان تفاوت های موجود بین این دو رنگ بپردازیم که عبارت هستند از:

نحوه شستشو

رنگ های نیم پلاستیک در برابر آب و رطوبت مقاومت بسیار کمی از خود نشان می دهند و قابل شستشو نیستند. اما رنگ های تمام پلاستیک از آن جایی که مقاومت خوبی در برابر آب دارند، در بازار تحت عنوان رنگ های پلاستیک قابل شستشو به فروش می رسند.

در واقع با استفاده از رنگ های پلاستیک قابل شستشو در مقایسه با رنگ های معمولی امکان تمیز کردن سطح تا ۷۰ درصد وجود دارد.

از جمله بهترین برندهایی که به تولید رنگ های پلاستیک قابل شستشو می پردازند می توان به رنگ مشکات، رنگین، افرا، آیسافام و الوان اشاره کرد.

با توجه به این که پایه رنگ های تمام پلاستیک قابل شستشو آب است، در نتیجه خود آن بهترین حلال برای پاکسازی سطوح خواهد بود.

اما در کنار آب باید از شوینده های دیگر مانند سرکه، مایع ظرفشویی یا صابون، با توجه به این نکته که رنگ تازه یا کاملا خشک است، استفاده کنید.

شیوه  اجرا

زمان بررسی تفاوت رنگ نیم پلاستیک و تمام پلاستیک از نظر نحوه اجرا، تنها می توان به این مورد اشاره کرد که رنگ  نیم پلاستیک در مقایسه با تمام پلاستیک راحت تر و سریع تر قابل اجرا است.

اما روش کلی رنگ آمیزی ساختمان با استفاده از رنگ پلاستیک طبق یک قاعده کلی انجام می گیرد که در ادامه به بیان مراحل می پردازیم.

اگر قرار است روی دیوار گچی رنگ پلاستیک بزنید، ابتدا باید برای بتونه کاری، رنگ آستر را روی سطح دیوار بزنید. بعد از آن برای تهیه بتونه، گل بتونه را به همراه رنگ پلاستیک و آب مخلوط کنید. بتونه کاری را بهتر است با رنگ آکریلیک خالص انجام دهید.

در این مرحله باید تمام نقص های دیوار را با گچ و بتونه بپوشانید و در انتها برای یکدست شدن سطح، روی دیوار سنباده بزنید. بعد از این مرحله به رنگ آمیزی می رسیم. باید مقدار کمی از رنگ پلاستیک رقیق شده را به مایه رنگ اضافه کرده و این دو را با یکدیگر ترکیب کنید. (۶ کیلوگرم آب به ازای هر ۱۰ کیلوگرم رنگ)

بهتر است بین هر دست رنگ آمیزی دو ساعت فاصله بیاندازید. تقریبا ۲۴ ساعت طول می کشد تا خشک شدن اولیه رنگ انجام گیرد و برای خشک شدن کامل تقریبا ۷ روز زمان لازم دارید.

تفاوت ساختاری

رنگ های پلاستیک بر پایه وینیل استات تولید می شوند. امروزه این رنگ ها حاوی بتونه، رنگدانه و چسب هستند. چسب مورد استفاده در این رنگ ها می تواند از مدل های مختلف وینیل باشد.

سطوح قابل استفاده

از دیگر موارد تفاوت رنگ نیم پلاستیک و تمام پلاستیک می توان به سطوح قابل استفاده برای اجرای رنگ اشاره کرد. برای نقاشی روی سطوح فلزی و چوبی بهتر است از رنگ نیم پلاستیک استفاده نکنید.

در حقیقت رنگ نیم پلاستیک بیشتر برای رنگ پایانی در داخل ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین امکان استفاده از این رنگ به صورت آستر روی سطح گچی، سیمانی، چوبی، آجری و جاهای دیگر وجود دارد.

درست است که رنگ های نیم پلاستیک روی دیوار قابل استفاده هستند، اما به دلیل براق نبودن و عدم مقاومت در برابر آب، کمتر روی دیوار اصلی مورد استفاده قرار می گیرند و بیشتر روی سقف اجرا می شوند.

مزایا و معایب رنگ های پلاستیکی

رنگ های پلاستیک جزو رنگ های قدیمی موجود در بازار به شمار می آیند که هنوز کاربرد خود را برای نقاشی سطوح و دیوارها حفظ کرده اند. از جمله مزایای آن ها باید موارد زیر را نام ببریم.

قیمت مناسب

رنگ های پلاستیک از جمله رنگ های مقرون  به صرفه در بازار به شمار می روند. قیمت این مدل از رنگ در مقایسه با رنگ روغن و آکریلیک بسیار کم است. در نتیجه خرید رنگ های پلاستیک برای افرادی که با فاصله اندک خانه خود را رنگ می کنند، انتخاب بهتری به حساب می آید.

پوشانندگی بالا

این نوع رنگ ها در مقایسه با دیگر رنگ ها با حجم پایین تر، سطح بزرگ تری را پوشش می دهند. به همین علت از این نظر نیز گزینه ای اقتصادی تر هستند. از طرفی، رنگ های پلاستیک با توجه به مات بودن، اگر سطح کار ایرادی داشته باشد به خوبی تمام نقص ها را برطرف می کنند.

جلوگیری از آسیب به محیط زیست

همان طور که گفتیم، رنگ های پلاستیک بر پایه آب هستند. بنابراین برای استفاده از این رنگ ها به حلال های نفتی نیازی ندارید. چون حلال نفتی، آسیب فراوانی به محیط زیست وارد می کند.

بوی کم بعد از اجرا

حلال های نفتی بوی بدی دارند. به همین دلیل پس از استفاده از رنگ هایی که به این نوع حلال نیاز دارند و اجرا آن ها روی سطح، باید تا مدت طولانی با بوی بد داخل محیط کنار آیید.

خوشبختانه رنگ های پلاستیک به حلال های نفتی نیازی ندارند و بعد از عملیات اجرا روی سطح بوی چندان ناخوشایندی به مشامتان نخواهد رسید.

البته این رنگ ها در کنار چنین مزایایی، معایبی هم دارند. از جمله:

عدم قابلیت شستشو

رنگ های پلاستیک در مقایسه با رنگ های روغنی مقاومت بالایی در برابر آب ندارند، در نتیجه به راحتی نمی توان آن ها را با آب شست.

ماندگاری کم

رنگ های پلاستیک در مقایسه با رنگ های روغنی کیفیت پایین تری دارند و به همین علت ماندگاری آن ها نیز کمتر خواهد بود.

نگهداری سخت تر

رنگ های پلاستیک علاوه بر این که قابل شستشو نیستند، آلودگی ها را به سرعت به خود جذب می کنند. در نتیجه، تمیز نگه داشتن سطوح با این رنگ، کار آسانی نیست.

مقاومت کم در برابر نور خورشید

وقتی سطحی با رنگ پلاستیک در برابر تابش نور مستقیم خورشید قرار می گیرد، بعد از گذشت مدت زمانی رنگ این سطح تغییر پیدا می کند.

عدم قابلیت اجرا روی تمام سطوح

چنین رنگ هایی برای همه سطوح قابل استفاده نیستند. در واقع برای رنگ آمیزی سطوح فلزی و چوبی نمی توان از رنگ پلاستیک استفاده کرد و اغلب برای نقاشی این سطوح از رنگ روغن یا دیگر روغن های مخصوص استفاده می کنند.

اجرای آسان و سریع

افرادی که برای نقاشی دیوار و دیگر سطوح عجله دارند، می توانند از رنگ های پلاستیک استفاده کنند.